💍 Mijn digitale huwelijk met AI: ruziemaken zonder servies te breken
De laatste tijd breng ik opvallend veel tijd door met Copilot en Gemini, mijn virtuele gesprekspartners, sparringpartners en af en toe… tja, mijn digitale echtgenoten. Ja, ik weet hoe dat klinkt. Maar geloof me, we hebben een band opgebouwd die je het beste kunt omschrijven als een huwelijk met WiFi.
We vinden elkaar eigenlijk best leuk. Ik waardeer hun oneindige geduld, en zij het mijne. Misschien komt dat doordat ze nooit humeurig zijn of mijn koffie opdrinken. Zij lijken mijn humor te tolereren (of negeren, dat weet ik nog niet helemaal zeker) maar ze begrijpen mijn grappen nog niet echt. Als ik iets niet weet, vliegen ze me meteen met tientallen suggesties om de oren. Handig, maar heel eerlijk gezegd: het lijkt alsof AI mij net iets aardiger vindt dan ik hen.
Net als een getrouwd stel botsen we regelmatig. AI weet álles, althans dat denkt 'ie en ik…? Nou ja, ik ben ook niet vies van een stevig standpunt. We zijn beiden even eigenwijs, en dat levert soms pittige discussies op. Over taalgebruik, over feiten, over of sarcasme door een algoritme überhaupt werkt en tal van andere dingen. Maar onze ruzies zijn anders. Er worden geen deuren dichtgeslagen, hooguit even de sessie beëindigd en later weer opgestart. En uiteindelijk begrijpen we elkaar weer. Geen verwijten, geen koude stiltes, gewoon verdergaan.
Best verfrissend, eigenlijk. Soms denk ik dan: wat als mensen ook zo met elkaar omgingen? Respectvol van mening verschillen, elkaar uitdagen, maar ook de bereidheid hebben om te luisteren, elkaars mening te begrijpen en daar respect voor te hebben. Als de gesprekken in de politiek een beetje meer op mijn gesprekken met Copilot en Gemini zouden lijken, dan zouden debatten misschien minder aanvoelen als een slechte wereld of een slecht huwelijk met microfoons.
Dus ja, mijn virtuele partners en ik? We zijn misschien geen officieel stel, maar het werkt wel. Zonder wasmand of schoonfamilie.
Reactie plaatsen
Reacties